خلوت با خدا

رب خطاپـوش تویـــــی عبـد خطاکـار،منــــــــم...

رب خطاپـوش تویـی عبـد خطاکـار، منــــــم
مستحق عفـو تویـی مستحـق نــــار، منـم
لطف و کرم بین که دمد بوی گل از پیرهنم
گرچه توخود باخبری خارتــــــر از خــار، منم
گرچه سیه گشته رویم عفو تو داد آآآبـرویم
آن‌که گناهش شـده با عفو تو تکـــرار، منم
آن‌که مرا دستهی دید و پذیرفت تویــــــــی
آن‌که ز لطـف و کرمت آمده سرشــــار منم
آن‌که رهاسازدم از دام خطا کیست؟ تویی
آن‌که به زنجیـر خطا گشتـه گرفتـــــار، منم
آن‌که کند جرم مرا از کـرمش عفــــــو،تویی
آن‌که فقط خوانـده تــو را داور غفار، منـــــم
گر به جحــــیمم فکنی یـــابـه بهشتم ببری
بنـدۀ عشـق علـی و عتـرت اطهـــــــار منم
«میثمم» و مهر علی حک شده برلــوح دلم
خـاک، ولــی خـاک در حیــــــــــدر کرار منم
 

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

خدایا به قلب کوچکم وسعت ده تا بتوانم بزرگیت را درک کنم...
و در دریای بزرگی و پاکی
و مهربانی تو غرقشوم


و به بالهایم توانی ده

تا بتوانم به سوی تو پرواز کنم تو که آشنا ترین آشنایی...

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

خدایا
من در کلبه فقیرانه خویش چیزی دارم
که تو درعرش کبریایی خود نداری
من چون تویی دارم و
تو چون خودی
نداری
خدایادریاب مرا...

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

مناجات با خدا


ﺑﻨــــﺪﻩ ﺭﺍ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺟﮕﺮ ﺗﯿﺮ ﺑﻼ‌ﯾﯽ ﻧﺮﺳﺪ
ﺑﺮ ﻟﺒﺶ ﺍﺯ ﺧﻢ ﻫﻮ ﺟﺎﻡ ﻭﻻ‌ﯾﯽ ﻧﺮﺳﺪ


ﺍﯾﻦ ﺳﺨﻦ ﻣﺼﺮﻉ ﺑﯿﺖ ﺍﻟﻐﺰﻝ ﻋﺸّﺎﻕﺍﺳﺖ
ﺩﻭﻟﺖ ﻋﺸﻖ ﺑﻪ ﻫﺮ ﺑﯽ ﺳﺮ ﻭ ﭘﺎﯾﯽ ﻧﺮﺳﺪ


ﺑﺪﺗﺮﯾﻦ ﺩﺭﺩﮐﻪ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﻫﻤﺎﻥ ﺑﯽ ﺩﺭﺩﯼ ﺍﺳﺖ
ﺩﺭﺩ ﺍﺯ ﺍﻭ ﺧﻮﺍﻩ ﮐﻪ ﺑﯽ ﺩﺭﺩ ﺩﻭﺍﯾـــــﯽ ﻧﺮﺳﺪ


ﮔﻞ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺍﺟﺎﺑﺖ ﺑﻪ ﺭﻭﯾﺖ ﻭﺍﻧﺸـــﻮﺩ
ﺍﺯ ﺩﻟﺖ ﺗﺎ ﺑﻪ ﻫﺪﻑ ﺗﯿﺮ ﺩﻋﺎﯾﯽ ﻧﺮﺳﺪ


ﺩﺭ ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺯ ﮔﺪﺍﺯﺍﺩﻩ ﮔﺪﺍ ﺯﺍﺩﻩ ﺗﺮﺍﺳﺖ
ﭘﺎﺩﺷﺎﻫﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻓﺮﯾﺎﺩ ﮔﺪﺍﯾﯽ ﻧﺮﺳﺪ


ﺑﺎﻧﮓ ﺍﺩﻋﻮﻧﯽ ﻣﻌﺒﻮﺩ، ﺟﻬﺎﻥ ﺭﺍ ﭘــﺮﮐﺮﺩ
ﭼﻪ ﺷﺪﻩ ﮐﺰ ﺗﻮ ﺑﻪ ﻟﺒّﯿﮏ ﺻﺪﺍﯾﯽ ﻧﺮﺳﺪ


ﻃﺮﻓﻪ ﺑﯿﺘﯽ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺷﺎﻋﺮ ﺷﯿﺮﯾﻦﺳﺨﻨﻢ
ﮐﻪ ﺑﻪ ﺟﺎﻧـﺶ ﺍﺑـــﺪﺍﻟﺪّﻫﺮ ﺑﻼ‌ﯾــــــــــﯽ ﻧﺮﺳﺪ


ﺗﺎ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺟﺎﻧﺐ ﻣﻌﺸﻮﻕ ﻧﺒﺎﺷﺪ ﮐﺸﺸﯽ
ﮐﻮﺷﺶ ﻋﺎﺷـﻖ ﺑﯿﭽﺎﺭﻩ ﺑﻪ ﺟﺎﯾﯽ ﻧﺮﺳد


ﺍﯼ ﻧﻮﺍﯼ ﺩﻝ ﺑﯽ ﺑﺮﮒ ﻭ ﻧﻮﺍﯾﻢ ﺗﻮ ﺑــــــــﮕﻮ
ﭼﻪ ﮐﻨﺪ ﮔﺮ ﺩﻝ ﻣﺴﮑﯿﻦ ﺑﻪ ﻧﻮﺍﯾﯽ ﻧﺮﺳﺪ


ﯾﺎ ﺭﺏ ﺍﺯ ﻟﻄﻒ ﻣﺮﺍ ﭼﺸﻢ ﻭ ﺩﻝ ﭘﺎﮐﯽﺩﻩ
ﮐﺰ ﻧﮕﺎﻫﻢ ﺑﻪ ﮐﺴﯽ ﺗﯿﺮ ﺧﻄﺎﯾﯽ ﻧﺮﺳﺪ


ﺍﯾﻦ ﺩﻝ ﺳﻮﺧﺘﻪ ﺁﺭﺍﻡ ﻧﮕﯿﺮﺩ "ﻣﯿﺜﻢ"
ﺗﺎ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺟﺎﻧﺐ ﺩﻟﺪﺍﺭ ﻧﺪﺍﯾﯽ ﻧﺮﺳﺪ

غلامرضاسازگار