مناجات

اوه خدای من یاری ام ده تا:
همان طور که به فکر تسکین ودرد خویش هستم برای تسکین دیگران نیز بکوشم همان گونه که می خواهم مرا درک کنند بتوانم دیگران را بفهمم به همان اندازه که دوست دارم مورد عشق ومحبت قرار گیرم عشق و تبسم را نثار دیگران کنم.

ای خدای من

اى خداى من
اى سید و مولاى من
اى کسى که زمام اختیارم به دست اوست
اى واقف از حال زار و ناتوانم
اى آگه از بینوایى و وضع پریشانم
اى رب من
از تو می خواهم
به حق حقیقتت
به ذات مقدست
و بزرگترین صفات و اسماء مبارکت
که اوقات مرا در شب و روز
به یاد خود معمور گردانى
و پیوسته به
خدمت بندگیت بگذرانى
و اعمالم را
مقبول حضرتت فرمایى
تا کردار و گفتارم همه یک جهت و
خالص براى تو باشد
)لطفى کن) و به اعضاو جوارحم
در مقام بندگیت قوت بخش
و دلم را
عزم ثابت ده
و ارکان وجودم را به خوف و خشیت
سخت بنیان ساز
تا آنکه من در میدان طاعتت
برهمه پیشینیان سبقت گیرم
و از همه شتابندگان
به درگاهت زودتر آیم
وعاشقانه با مشتاقانت
به مقام قرب حضرتت بشتابم
و مانند اهل خلوص
به تونزدیک گردم
و مرا به لطف و رحمتت مقام مقربترین و مخصوصترین خاصان حضرتت
کرامت فرما
که هیچ کس جز به فضل و رحمتت این مقام نخواهد یافت
ای معبودمن
 

پی نوشت:فرازهایی از دعای کمیل
 

 

الهی این من و جرم وخطایم...

الهی این من این جرم و خطایم

رهم دادی، مکن دیگر رهایم
بگیر از من مرا، اما نه از خود
بسوز اما مساز از خود جدایم
تو راگم کردم و خود گشته‌ام گم
صدایم کن صدایم کن صدایم
به من گفتند از اول عبد «هو» باش
چه باید کرد من عبد هوایم
تو آن ربی که با عبدت رفیقی
من آن خارم که با گل آشنایم
گنه کردم، نکردم شرم از تو
نمی‌دانم کجا رفته حیایم؟
خجالت می‌کشیدم بازگردم
تو گفتی باز هم سویت بیایم
نبودم عبد تا عبدم بخوانی
نگویم بنده‌ام، گویم گدایم
سیه رویم مگر از لطف و رحمت
بشـوی بـا غبـار کربـلایـم



استاد غلامرضا سازگار